„(…) iam wezwała ieszcze Boga pomocy i błogosławieństwa” – the linguistic shape of prayer statements in nineteenth-century women’s diary literature

Materiał wybrany do artykułu pochodzi z 11 pisanych przez kobiety tekstów o charakterze autobiograficznym. Autorki tych wspomnień należały do różnych warstw społecznych (arystokracji, szlachty, mieszczaństwa, inteligencji), miały różne wykształcenie i z różną sprawnością posługiwały się językiem polskim (były wśród nich literatki). W artykule poddano analizie te fragmenty pamiętników, w których nomen sacrum pojawia się w związku z szeroko rozumianymi przeżyciami religijnymi – w funkcji inicjowania krótkiej modlitwy lub tylko modlitewnego westchnienia. Zwrócono uwagę na sytuację komunikacyjną, przyjrzano się strukturze i funkcjom tych modlitewnych fragmentów.The material selected for the article comes from eleven autobiographical texts written by women. The authors of these memoirs belonged to various social strata (aristocracy, nobility, bourgeoisie, intelligentsia), had diff erent education and used the Polish language with varying skill (there were literary women among them). The article analyzes the fragments of the diaries in which nomen sacrum appears in connection with widely understood religious experiences – as a function of initiating a short prayer or just a prayer sigh. Attention was paid to the communication situation, the structure and functions of these prayer fragments were examined